De lente staat voor de deur, en we pakken weer wat vaker de fiets. Fluitend van en naar het werk. Ook op de nachtkastjes van patiënten zien we de eerste tekenen van de ontluikende lente verschijnen: krokussen in potjes, bloembollen die voorzichtig uitlopen en natuurlijk tulpen. De vrijwilligers die de bloemen verzorgen, hebben het er maar druk mee. Maar op de verpleegafdeling weten we vooral door de knikarmschermen dat er verandering in de lucht hangt.
Het lijkt wel alsof de zonneschermen de kolder in de kop hebben. Net als koeien die na een lange winter weer de wei in mogen, staan de schermen in de startblokken om bij het eerste straaltje zon met veel geknars en gekreun naar beneden te razen. Maar dat niet alleen: ze lijken ook willekeurig extra bewegingen te maken, bij regen, storm of welke weersverandering dan ook. De schermen leren ons dat er een onrustige verandering op komst is. De natuur staat op ontploffen.
Patiënten kijken ook met een heel ander gevoel naar buiten, vooral aan de achterkant van het ziekenhuis. Daar, tussen de bomen door, kunnen ze nog net over Beverwijk en zijn Wijkertoren heen kijken. Waar het uitzicht tijdens de natte maanden (oktober t/m februari) weinig troost bood, wordt het vanaf maart een bron van vreugde. De takken lopen uit, vogels vliegen druk heen en weer met nestmateriaal, en in het park verschijnen de eerste bloemen. Dit esthetische genoegen draagt bij aan de gemoedstoestand van de patiënten. Het belooft: het leven komt eraan.
De afgelopen jaren heb ik meerdere keren Barcelona bezocht en daarbij ook het Hospital de Sant Pau. De architecten van dit prachtige ziekenhuis, dat in 1401 werd gebouwd, hadden de visie dat een mooie omgeving zou bijdragen aan het herstel van patiënten. Daarom straalt het ziekenhuis schoonheid uit, in alle facetten. De verschillende paviljoenen, die destijds als afdelingen dienden, liggen rondom een grote binnentuin vol medicinale kruiden en fruitbomen. Dit maakt het voor patiënten daadwerkelijk veilig en helend om, alleen of met familie, de buitenlucht op te zoeken. Maar ook de paviljoenen zelf doen niet onder voor musea of andere rijkversierde gebouwen die je in Barcelona kunt bezoeken.
De onderliggende boodschap van dit alles is dat onze omgeving ons kan ondersteunen. Een helende omgeving draagt bij aan herstel, zowel lichamelijk als emotioneel. Dat doen de bloembollen, bomen en vogels, ook al hebben ze daar zelf geen weet van. De lente kriebelt, zelfs als je in een ziekenhuisbed ligt. Patiënten delen in de drang en vreugde van de natuur: het leven dat weer opkomt.
Hartelijke groet namens de vakgroep geestelijke zorg,
Ben Rumping
